حکایت

گفت باور نداشتم که ترا                                                                                       بانگ مرثغی چنین کند مد هوش

گفتم این شرت ادمیت نیست                                                                                   مرغ تسبیح گوی و من خاموش

حکایت نی

بشنو از نی چون شکایت میکند 

از جایی ها شکایت میکند

کز نیستان تا مرا ببریده اند

در نفیرم مرد و زن نالیده اند

سینه خواهم شرحه شرحه از فراق

تا بگویم شرح درد اشتیاق